انتخاب سیستم شیردوش مناسب

سیستم های شیردوش

بصورت کلی در زمان انتخاب یک دستگاه شیردوشی  موارد زیر مبنای محاسبات اولیه دامدار می باشد .

1-نژاد و نوع دامی که باید دوشیده شود .

2-تعداد دام دوشا مزرعه

3-تعداد دفعات دوشش در روز که در حال حاضر 3 نوبت دوشش در هر 24 ساعت  لحاظ می گردد.

4- زمان  مطلوب  برای دوشش تعداد دام های که وارد سالن شیردوش می شوند  .

5-تعداد کارگر پیش بینی شده و مورد نیاز  برای کار در سالن شیر دوش .

6-نوع فریم شیردوشی  که تابعی از 5 آیتم فوق می باشد . فریم های شیردوشی به 4 دسته کلی تقسیم می گردند .

 

دسته اول فریم های نوع هرینگ بن  ( HERRINGBONE )  یا (جناق ماهی ) هستند که  این نوع فریم ها به دو گروه 30 درجه و 60 درجه تقسیم می گردند که نوع 30 درجه پر کاربرد ترین فریم های شیردوش در جهان است . در این گروه از فریم ها هر گاو بین 100 تا 120 سانتیمتر از طول چال شیردوش را اشغال می کند و به همین دلیل امکان استفاده از این نوع فریم ها در مزارع بزرگ دشوار است .معمولا این گروه از فریم های شیردوش برای مزارعی با تعداد دام دوشا کمتر از 500 راس توصیه می گردد.

 

 

 

دسته دوم فریم های پارالل  PARALLEL(موازی)هستند که معمولا در دامداری های با بیش از 500 راس دام دوشا توصیه می گردد.در این نوع فریم گاوها بصورت موازی در کنار هم قرار می گیرند و هر گاو تقریبا بین 68 تا 72 سانتیمتر از طول چال شیردوش  را اشغال  می کنند و این موضوع باعث کوتاهتر شدن طول چال شیردوش در سیستم های پارالل می گردد و این امکان را به شرکت های سازنده دستگاههای  شیردوش می دهد که دستگاه های به مراتب بزرگتر از سیستم های هرینگ بن طراحی نمایند.

 

 

دسته سوم :فریم های روتاری   ROTARY می باشند که معایب و محاسن خود را دارند .مهمترین حسن فریم های روتاری استفاده از نیروی کارگری کمتر جهت دوشش دام ها می باشد .سرعت و توان بالای دوشش این نوع از فریم ها باعث شده که بسیار از دامداری های کوچک و بزرگ جهان طی سال های اخیر از این سیستم استقبال چشم گیری کنند . از معایب این نوع فریم ها می توان به هزینه های زیاد سرویس و نگهداری آنها اشاره نمود .

 

دسته چهارم :فریم های تاندوم   TANDEM می باشند که در این نوع فریم ها گاو ها به موازات طول سالن شیر دوش می ایستاند و تقریبا هر دام 220 سانتیمتر از طول چال را اشغال می نماید . معمولا از این نوع فریم برای دوشش گاو میش استفاده می گردد.

ضوابط بهداشتی و فنی سالن های  شیردوشی

برای داشتن یک سالن شیردوش خوب باید به موارد زیر توجه نمود .

1- سالن شیردوشی باید دارای تهویه مطلوب باشد.

2-سالن شیردوشی باید دارای نور کافی و دیوارهای با رنگ روشن باشد .

3- دیوارها باید دارای سطحی صیقلی، صاف، قابل تمیز کردن و غیر قابل نفوذ در مقابل رطوبت باشند.

4- کف سالن باید با پوشش مت های پلاستکی  مفروش شود. همچنین می بایست غیر لغزنده و مقاوم به مواد شیمیائی باشد

5 - کف سالن شیردوش  باید قابل شستشو و ضدعفونی بوده و دارای کانال فاضلاب با شیب مناسب باشد.

6- چال شیردوشی باید دارای طول و عرض و ارتفاع مناسب باشد و فاضلاب آن به گونه ای تعبیه شده باشد که شستشوی سالن به سهولت انجام بگیرد.

7- سالن شیردوشی باید دارای آب گرم و سرد کافی باش .

8-پمپ های  وکیوم می بایست در اتاق مخصوص که به دور از سالن شیردوشی است نصب گردد و مجهز به سیستم  اینورتر  باشد تا صدای آن موجب آزار دامها در زمان دوشش نشود

9- سطوح داخلی دیوارها و سقف ها باید کاملاً صاف و بدون پستی و بلندی باشند .

 10- در تعیین جایگاه سالن شیردوشی، موقعیت نسبی دیگر سالن های نگهداری دام باید در نظر گرفته شود تا دام ها کمترین مسافت ممکن را برای آمد و شد به شیردوش طی کنند.

11- بهتر است در مسیر های خروجی سالن شیردوش از حمام سم استفاده شود .

کارشناسان شرکت آرکا سپهر پویا آماده ارائه طرح و نقشه و مشاوره با شما جهت انتخاب  و نصب بهترین سیستم های شیردوشی  می باشند .